Ostatnie kilka tygodni członkowie naszej modelarni spędzili na przeszukiwaniu internetu w celu znalezienia takiej konstrukcji drukarki 3D, która byłaby możliwa do wykonania we własnym zakresie uwzględniając niewielki budżet przeznaczony na ten cel. Wybór padł na niezwykle popularną konstrukcję Józefa Prusa zaprojektowaną w 2012 roku. Od tamtego czasu na rynku pojawiło się wiele odmian bazujących na pierwowzorze. Nasza drukarka oparta jest na ramie Prusa i3 Steel.
Pole robocze drukarki to około 180 x 280 x 180mmm. Urządzenie posiada dyszę o średnicy 0,4 mm, podgrzewany stół wraz z szybą z hartowanego szkła. Cała rama przystosowana jest do obsługiwania powiększonego stołu o wymiarach 200 x 300 mm. Obecnie używany jest stół kwadratowy o mniejszym polu roboczym i boku 200 mm. Urządzenie napędzane jest za pomocą 5 silników krokowych. Każdy o momencie 0,5 Nm. Cała elektronika oparta jest na module Arduino MEGA oraz płytce RAMPS 1.4. Oprogramowanie sterujące silnikami krokowymi i temperaturą dyszy i stołu to Repetier.
Do obsługi drukarki na komputerze klasy PC służy oprogramowanie Repetier Host z silnikiem Slic3r.Zadaniem tego oprogramowania jest zmiana grafiki wektorowej na zbiór odpowiednio dobranych na każdej z warstw. Linie te wyznaczają ruchy głowicy z dyszą w procesie drukowania obiektu przestrzennego.
Drukarka jest niezmiernie przydatnym urządzeniem w naszym hobby. Możemy wydrukować niemal każdy element, lub poprawić istniejący tak aby spełniał nasze oczekiwania.
Pomysłodawcą i głównym wykonawcą projektu jest Hubert Wilk.
Z ostatniej chwili
Od kilku tygodni jesteśmy w posiadaniu drugiej drukarki 3D. Tym razem jest to urządzenie firmy Zortrax. Konkretnie model M200.